ایذه شهرستانی تاریخی در استان خوزستان است که با داشته‌های تاریخی فراوانش خود به تنهایی ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری کشور را دارد. به گزارش ایزنا، ایذه شهرستانی تاریخی در استان خوزستان است که با داشته‌های تاریخی فراوانش خود به تنهایی ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری کشور […]
ایذه شهرستانی تاریخی در استان خوزستان است که با داشته‌های تاریخی فراوانش خود به تنهایی ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری کشور را دارد.
به گزارش ایزنا، ایذه شهرستانی تاریخی در استان خوزستان است که با داشته‌های تاریخی فراوانش خود به تنهایی ظرفیت تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های گردشگری کشور را دارد؛ امری که نمایندگان یونسکو را نیز در سال ۲۰۰۸ به این شهرستان کشاند تا شرایط ثبت جهانی آن را بررسی کنند. این شهرستان در محاصره نگارکندهای تاریخی است که دورتادور دشت ایذه را فراگرفته است. میراث دیگری هم درون محوطه‌های باستانی این شهر است که البته در این میان وضع سه اثر تاریخی کول‌فرح، طاق طویله و کوشک نورآباد که هریک بازمانده دوره‌های خاصی از تاریخ عیلامیان، ایلخانی‌ها و قاجار است، نگران‌کننده‌تر است. همه اینها درحالی است که ایذه از هرگونه خدمات رفاهی برای جلب گردشگر هم بی‌بهره است و حتی توجه یونسکو به این منطقه هم باعث جلب توجه مسئولان داخلی به آن نشده است.
نقش برجسته‌های رها شده
سایت تاریخی کول فرح در هفت کیلومتری جنوب شرق ایذه قرار دارد و شش مجموعه نگارکند سنگی و صخره‌ای از دوران عیلامی در آن شناسایی شده که متاسفانه این نقش برجسته‌ها بدون هیچ پوشش و محافظی به حال خود رها شده است.
عبدالرحیم اسدپور، نگهبان محوطه تاریخی کول فرح ایذه است که در اتاقی با قدمت بیش از صد سال روزگار می‌گذراند. عشق و علاقه او به نقش برجسته‌های دوره عیلامی باعث شد همچون دیگر همولایتی‌هایش تن به مهاجرت از روستا ندهد و با وجود دسترسی نداشتن به آب و دیگر امکانات رفاهی در روستا، در کول‌فرح باقی بماند. وی در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم با گلایه می‌گوید که اینجا نه‌تنها برای مردمانش هیچ امکاناتی ندارد، بلکه آثار تاریخی‌اش هم بی‌پناه است و به طور مثال نقش برجسته‌ها در مقابل گرما و سرما و نفوذ باد و باران و هوا به حال خود رها شده که همین امر موجب فرسایش و ایجاد شکاف میان آنان شده و اگر شرایط به همین صورت ادامه یابد، بزودی شاهد نابودی همه آثار خواهیم بود.
احسان زمانی از اهالی شهر تاریخی ایذه و از دوستدارن میراث فرهنگی نیز درخصوص شرایط گردشگری این شهر به جام‌جم می‌گوید: با وجود محوطه‌ها و تپه‌های باستانی در ایذه، این شهر می‌تواند به عنوان یکی از قطب‌های مهم گردشگری در سطح کشور مطرح شود و بخصوص در فصل‌های بهار و پاییز که هوا معتدل است، گردشگران بسیاری را به خود جذب کند.
وی می‌افزاید: اما این مهم مورد غفلت قرار گرفته است، طوری که نه هتل و مهمانسرایی برای اقامت گردشگران در شهر ایذه وجود دارد و نه راهنمای گردشگری در محوطه‌های تاریخی و نه وسیله‌ای برای رفت و آمد آسوده گردشگران و نه حتی خدمات ساده‌ای چون سرویس بهداشتی.
ایذه؛ عقب‌مانده گردشگری
اما مشکلات شهرستان تاریخی ایذه، موضوعی است که ایوب سلطانی، مدیر میراث فرهنگی ایذه در گفت‌وگو با جام‌جم به آن اشاره کرده و می‌افزاید: ایذه از نظر میراث فرهنگی، صنایع‌دستی، گردشگری و سرمایه‌گذاری از سایر شهرها عقب مانده است و متاسفانه شناخت ما نسبت به این شهر بر پایه بررسی و تحقیق نیست و آنچه تاکنون از این شهر معرفی کرده‌ایم، براساس کشف‌های اتفاقی بوده است.
وی البته یادآور می‌شود که عقب‌افتادگی ایذه چندان ادامه‌دار نخواهد بود، زیرا با ورود بخش خصوصی و با هدف جذب بیشتر گردشگر در شهر ایذه، بزودی هتل آپارتمانی با ۲۲ واحد و ۷۴ تختخواب به بهره‌برداری می‌رسد. همچنین پروانه سه اقامتگاه بومگردی در روستاهای سوسن و تکاب صادر شده است تا گردشگران بتوانند با خیالی راحت‌تر برای اقامت در شهر تاریخی ایذه برنامه‌ریزی کنند.
مدیر میراث فرهنگی شهر ایذه به سایت تاریخی کول فرح نیز اشاره کرده و می‌گوید: اوایل امسال سایت تاریخی کول فرح به عنوان بزرگ‌ترین پارک موزه روباز در ایران، به صورت نمونه انتخاب شد و بناست در بحث معرفی، طراحی مبلمان، نصب تابلوهای راهنمای گردشگری و ایجاد زیرساخت‌های این سایت ارزشمند، اقداماتی صورت گیرد که در مرحله اول ۷۰میلیون اعتبار و در مرحله دوم صد میلیون اعتبار برای این پروژه در نظر گرفته شده است. سلطانی درخصوص مشکل فرسایش نقش برجسته‌های کول فرح نیز یادآور می‌شود که دکتر حمیدرضا فدایی، رئیس پایگاه جهانی پاسارگاد و متخصص نقوش برجسته را برای ارائه پیشنهادهایی درخصوص طراحی سازه‌ای برای حفاظت نقش برجسته‌هایی که در معرض آسیب‌های جوی قرار دارند، دعوت کردیم که بناست تا یک ماه آینده طرح پیشنهادی خود را در این خصوص ارائه کند.
تلاش برای ثبت جهانی ایذه موضوع دیگری است که سلطانی به آن اشاره و تصریح می‌کند: باید با کمک استاندار کارگروهی به منظور ثبت جهانی ایذه تشکیل شود و همه برای جهانی شدن این شهر تاریخی قدم برداریم، زیرا شهر ایذه با قدمت ۴۵ هزار سال قابلیت جهانی شدن دارد.
انتهای پیام/*
